وقتی گربه ها وحشی می شوند و سگ ها می میرند! ، یک کابوس ترسناک
به گزارش مجله مستانه، تصور کنید که ناگهان انسان ها همه با هم از روی زمین محو شوند. تصور اینکه در غیاب ما دنیا چه شکلی خواهد بود، کار دشواری است.
به گزارش همشهری آنلاین، آیا تا به حال به این فکر نموده اید که اگر همه ناگهان ناپدید شوند، دنیا چگونه خواهد بود؟ چه اتفاقی برای خانه ها، مدارس، محله ها و شهر های ما می افتد؟
چه کسی به سگ غذا می هد؟ چه کسی چمن ها را کوتاه می نماید؟ اگرچه این موضوعی رایج در فیلم ها، برنامه های تلویزیونی و کتاب ها است، اما انتها بشریت هنوز چیز عجیبی است که باید درباره آن فکر کرد.
کارلتون باسماجیان دانشیار طراحی شهری می نویسد: گاهی اوقات وظیفه من این است که در خصوص منظره هایی مانند این فکر کنم. اگر انسان ها امروز از دنیا ناپدید می شدند و می توانستید یک سال بعد به زمین بازگردید تا ببینید چه اتفاقی افتاده، اولین چیزی که نظرتان را جلب می کرد، سکوتی حیرت انگیز بود.
سکوتی که از آن حرف می زنیم، نشانمان می دهد که انسان موجودی بسیار پر سر و صدا است. ساختمان های ما پر سر و صدا هستند. ماشین های ما پر سر و صدا هستند. آسمان ما پر سر و صدا است... همه این سر و صدا ها با نبودن انسان متوقف می شود.
بعد متوجه آب و هوا می شوید. بعد از یک سال بدون انسان، آسمان آبی تر و هوا صاف تر می شود. باد و باران سطح زمین را تمیز می نماید. تمام مه دود و گرد و غباری که انسان ها می سازند از بین خواهد رفت.
حالا به خانه خود بروید. بهتر است تشنه نباشید، زیرا آبی در شیر های آب نخواهد بود. سیستم های آب احتیاج به پمپاژ مداوم دارند. اگر کسی برای مدیریت ماشین هایی که آب را پمپ می نمایند در منبع آب عمومی نباشد، پس آبی وجود ندارد. البته وقتی همه ناپدید شدند، آبی که در لوله ها مانده بود در اولین زمستان، منجمد می شد و لوله ها را می ترکاند.
برق وجود نخواهد داشت. نیروگاه ها متوقف می شوند، زیرا هیچ کس بر آن ها نظارت نمی نماید و سوخت تامین نمی شود؛ بنابراین خانه شما تاریک خواهد بود، تلویزیون، تلفن یا کامپیوتر هم کار نمی نماید.
خانه شما پر از گرد و خاک می شود. در واقع، همواره گرد و غبار در هوا وجود دارد، اما ما متوجه آن نمی شویم، زیرا سیستم های تهویه مطبوع و بخاری های ما هوا را به اطراف می دمند. همین طور که در اتاق های خانه خود حرکت می کنید، گرد و غبار را نیز در حرکت نگه می دارید. هنگامی که همه این ها متوقف شود، هوای داخل خانه شما ساکن خواهد بود و گرد و غبار همه جا را می پوشاند.
علف های حیاط شما رشد می نمایند و رشد می نمایند تا زمانی که به قدری بلند و شلخته شوند که دیگر رشد ننمایند. علف های هرز نو ظاهر می شوند و آن ها همه جا هستند. بسیاری از گیاهانی که تا به حال ندیده اید در حیاط شما ریشه می دوانند. هر بار که درختی دانه ای می اندازد، ممکن است یک نهال کوچک رشد کند. هیچ کس آن جا نخواهد بود که آن را بیرون بکشد یا قطع کند.
متوجه می شوید که مگس های بیشتری در اطراف وزوز می نمایند. به یاد داشته باشید، مردم تمایل دارند هر کاری که می توانند برای خلاص شدن از شر حشرات انجام دهند. آن ها به هوا و زمین اسپری حشره کش می پاشند. آن ها زیستگاه حشرات را حذف می نمایند. بدون انسان ها، حشره ها برمی گردند. آن ها دوباره اختیار دنیا را به دست خواهند گرفت.
در همسایگی شما، موجوداتی در اطراف سرگردان هستند، نگاه می نمایند و از دیدنتان تعجب می نمایند. اول موش ها، راکون ها، اسکانک ها، روباه ها و سگ های آبی. این مورد آخر ممکن است شما را شگفت زده کند، اما آمریکای شمالی زمانی پر از این حیوانات بود.
حیوانات بزرگ تر بعدا می آیند: گوزن، کایوت و گاهی اوقات خرس. شاید نه در سال اول، اما بالاخره می آیند.
بدون چراغ برق، ریتم دنیای طبیعی باز می شود. تنها نور خورشید، ماه و ستارگان زمین را روشن می نماید. جانوران شب، احساس خوبی خواهند داشت که آسمان تاریک خود را پس می گیرند.
آتش سوزی اغلب اتفاق می افتد. صاعقه ممکن است به درخت یا مزرعه یا به خانه ها و ساختمان ها برخورد کند. بدون افرادی که آتش را خاموش نمایند، تا جایی که ممکن است آتش کار خودش را خواهد نمود.
پس از یک سال، چیز های بتنی - جاده ها، بزرگراه ها، پل ها و ساختمان ها تقریبا همان طوری هستند که بودند. اما اگر مثلا یک دهه بعد برگردید، شکاف هایی در آن ها ظاهر شده و گیاهان کوچکی در آن ها رشد نموده اند. دلیلش این است که زمین دائما در حال حرکت است، حرکت فشار ایجاد می نماید و فشار باعث ترک می شود. در نهایت، جاده ها آنقدر ترک می خورند که شبیه شیشه های شکسته می شوند و حتی درخت ها در میان آن ها رشد می نمایند.
پل هایی با پایه های فلزی به آرامی زنگ می زدند، اما پل های بتنی بزرگ برای قرن ها دوام می آورند. سد ها و خاکریز هایی که انسان روی رودخانه ها ساخته، فرسوده می شوند. مزارع به طبیعت بازمی گردند. گیاهانی که می خوریم آغاز به ناپدید شدن می نمایند. دیگر ذرت یا سیب زمینی یا گوجه فرنگی زیاد نیست.
حیوانات مزرعه طعمه آسانی برای خرس ها، کایوت ها، گرگ ها و پلنگ ها خواهند بود؛ و حیوانات خانگی؟ گربه ها وحشی می شوند، اگرچه بسیاری از آن ها به وسیله حیوانات بزرگ تر شکار می شوند. بیشتر سگ ها نیز زنده نمی مانند.
پس از هزار سال، دنیایی که به یاد می آورید هنوز به شکلی مبهم قابل تشخیص خواهد بود. بعضی چیز ها باقی می ماند. این به موادی که از آن ها ساخته شده اند، آب و هوای و شانس بستگی دارد.
یک آپارتمان در اینجا، یک سالن سینما در آن جا، یا یک مرکز خرید در حال فروپاشی به عنوان یادگاری از یک تمدن گمشده خواهد بود. امپراتوری روم بیش از 1500 سال پیش فروپاشید، با این حال شما می توانید بعضی از بقایای آن را ببینید.
ناپدید شدن ناگهانی انسان ها از دنیا چیزی را در خصوص نحوه رفتار ما با زمین آشکار می نماید. بعلاوه به ما نشان می دهد که دنیایی که امروز داریم بدون ما دوام نمی آورد و اگر به آن اهمیت ندهیم زنده نمی مانیم. برای ادامه کار، تمدن - مانند هر چیز دیگری - احتیاج به نگهداری مداوم دارد.
منبع: فرارو