زمان و مکان در این چاه اسرارآمیز متوقف می گردد
به گزارش مجله مستانه، در سال 1997 در جریان یک برنامه رادیویی، شخصی که خود را مل واترز معرفی کرد، پرده از راز چاه اسرارآمیز منطقه النزبورگ برداشت.
به گزارش پارسینه، واترز مدعی شد که در النزبورگ واشنگتن چاهی را پیدا کرده و برای محاسبه ارتفاع آن، از یک نخ ماهیگیری و یک وزنه، استفاده کرده است.
وی ادعا می کرد که طبق محاسباتش عمق چاه اسرارآمیز بالغ بر 24 هزار متر بود و امور ماورائی درون این چاه جریان داشت.
مل واترز معتقد بود این چاه قدرت های جادویی عجیبی دارد؛ مثلا حیوانات مریضی که داخل آن می افتند، سالم و زنده می نماید.
به گفته واترز، او اشیاء مختلفی از جمله طناب هایی به طول بیش از 80000 فوت را به داخل چاه انداخته بود تا در پرتگاه ناپدید شوند. این ادعا ها با بازگویی داستان هایی از اتفاقات به ظاهر غیرممکن، مانند مشاهده موجودات عجیب و غریب که از فضای خالی بیرون می آمدند، خارق العاده تر شد.
زمانی که داستان مل واترز رسانه ای شد، زمین شناسی به نام جک پاول به داستان او شک کرد و به سوی چاه مورد ادعا رهسپار شد.
جک پاول هرچقدر گشت، نتوانست این چاه را پیدا کند.
در نهایت مسأله چاه اسرارآمیز النزبورگ به عنوان یک افسانه در رسانه ها مطرح می شد، اما مردم آن منطقه از چیز های عجیب و غریب و حوادث چاه صحبت می کردند تا جایی که ادعا می شد که این چاه به مرکز زمین راه دارد و قضیه تا آنجا پیش رفت که چاه را دروازه ورود به ابعاد دیگر به شمار می آوردند.
بعضی از مردم محلی می گفتند شاهد رفتار غیرعادی حیوانات بوده اند، مانند پرهیز پرندگان از منطقه یا حیوانات اهلی که هنگام نزدیک شدن به محل مورد ادعا علائم ناراحتی را نشان می دهند.
با وجود کوشش های متعدد برای یافتن و کاوش چاه مل، مکان دقیق آن معین نیست. بعضی ادعا می نمایند که دولت مداخله کرده و منطقه را مسدود کرده و هرگونه تحقیق را سرکوب کرده است. بعضی دیگر استدلال می نمایند که داستان مل واترز یک فریب است که با دقت سازماندهی شده بود.
اگر چه واقعیت این چاه برای همواره یک راز به جای مانده است، اما چاه اسرارآمیز خواه دریچه ای اصیل به ناشناخته ها باشد یا محصولی از فرهنگ عامه، بدون شک اثری پاک نشدنی بر منظره پدیده های غیرقابل شرح بر جای گذاشته است.
منبع: فرارو