سونامی استعفا و برکناری مربیان در لیگ&zwnj والیبال!
به گزارش مجله مستانه، مصطفی کارخانه در حالی از سرمربیگری تیم والیبال سایپای تهران کناره گیری کرد که طی دو سه هفته اخیر، چهارمین مربی است که از نیمکت تیم خود جدا می گردد.
به گزارش خبرنگاران، لیگ برتر والیبال ایران در حالی صفت حرفه ای برگزار شدن را یدک می کشد که با کمی دقیق شدن به اتفاقات و رخدادهای آن، اینگونه به نظر می رسد که فعلا حتی در پیش پا افتاده ترین مسائل مانند تعهد سرمربیان و بازیکنان به قراردادهای حرفه ای، صدور ITC قانونی و ... نیز دچار مشکل است.
چند هفته قبل بود که سید محمد موسوی در انتقالی پر حاشیه و پر سر و صدا از تیم والیبال سایپا جدا شده و به پیاچنزای ایتالیا پیوست، اتفاقی که سوالات زیادی را بر جای گذاشت. پس از انتقال موسوی سایپایی ها به نحوه جدایی او اعتراض داشتند که اکنون نیز ادامه دارد و بعضی از مسئولان نارنجی پوشان معتقدند موسوی بدون دریافت رضایتنامه باشگاه از این تیم جدا شده است که پرونده این موضوع همچنان در فدراسیون والیبال باز است. اتفاقی که حتی فدراسیون را نیز در این روزهای حساس قبل از المپیک درگیر نموده است!
با این حال طولی نکشید که پس از حواشی جدایی موسوی و پیش از اتمام نیم فصل، سونامی جدیدی به نام جدایی سرمربیان از تیم های خود در لیگ رخ داد که لیگ را بیش از پیش دچار حواشی کرد. طی دو هفته گذشته سرمربی چهار تیم لیگ رجحان از سمت های خود کنار رفتند و این در حالی است که بری لیگ های معتبر خارجی به ندرت چنین اتفاقاتی رخ می دهد. مسئله ای که به نظر احتیاجمند توجه بیشتری است.
سه استعفا و یک برکناری!
البته استعفا دادن یک مربی از سمت خود به هیچ عنوان کار غیر معمولی ای نیست و طبق قوانین باید به این اتفاق تن داد، اما آیا اینکه در یک لیگ و در کم تر از دو هفته چهار تیم دچار تغییرات روی نیمکت خود شوند امری طبیعی است؟ کما اینکه هر کدام از این جدایی ها هم حواشی خاص خود را به همراه دارند.
پس از انتشار خبرهای برکناری محمد ترکاشوند از راهنمایی تیم والیبال پیکان تهران بود که در فاصله کم تر از دو هفته، شاهد استعفای نفرزاده از تیم خاتم اردکان، ساسان خداپرست از تیم آذرباتری ارومیه و اکنون استعفای مصطفی کارخانه از راهنمایی تیم مدعی سایپای تهران هستیم.خبرهایی که مجموعه آن ها کنار یکدیگر بحث حرفه ای بودن لیگ والیبال ایران را تا حدودی زیر سوال می برد!
البته این موضوع زمانی قابل تامل تر می گردد که بعضی از این سرمربیان مانند فرهاد نفرزاده، در کم تر از چند روز به تیم جدیدی (آذرباتری ارومیه) منتقل و کار خود را آغاز می نمایند. همچنین بعضی از این برکناری ها هم به گونه ای است که مانند موضوع ترکاشوند و باشگاه پیکان حواشی زیادی را در بحث پرداخت مطالبات طرفین به همراه دارد.
اینطور به نظر می رسد که بحث پایبند بودن به تعهدات و قراردادها در لیگ والیبال ایران چندان معنایی ندارد و احتیاج است که تغییر رویه ای در لیگ برتر والیبال صورت بگیرد. استعفاها و عدم پرداخت مطالباتی که گاها برای بعضی تیم ها امری تکراری شده و تعدادی از مربیان هم به راحتی در هر مقطع زمانی که دوست دارند سرمایه گذاری انجام شده چه در بخش خصوصی وجه در بخش دولتی را نادیده گرفته و یک مجموعه را در میانه راه رها می نمایند.
منبع: خبرگزاری ایسنا