موانع پیش روی اجرای یک طرح 6 ساله در صداوسیما
به گزارش مجله مستانه، مسوول جدید اجرا و راه اندازی طرح موزه صداوسیما روز گذشته معرفی گردید تا شاید این بار این تصمیم قدیمی را از حد طرح خارج کند؛ موزه ای که از سال 94 تا به امروز بلاتکلیف به جامانده است و بر اساس آنچه در خبرها آمده است، بار دیگر ساختمان قدیمی ارگ را هم نشانه گرفته است.
به گزارش خبرنگاران، آبان ماه سال 94، در دوره ریاست محمد سرافراز بود که داود نعمتی انارکی، مدیر وقت در روابط عمومی سازمان صداوسیما از تصمیم این رسانه برای راه اندازی موزه اطلاع داد.
در پی این اعلام، پروانه تاسیس موزه رسانه ملی در میدان پانزده خرداد، به استناد ماده 24 فصل سوم آئین نامه مدیریت، ساماندهی، نظارت و حمایت از مالکان و دارندگان اموال فرهنگی ـ تاریخی منقول، به تاریخ نهم اسفند 94 از سوی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری صادر شد.
رییس وقت سازمان صداوسیما (سرافراز)، این اختیار را به روابط عمومی داده بود که نسبت به شناسایی اقلام موزه ای و در نهایت راه اندازی موزه صداوسیما اقدام کند و در این راستا فردی هم از سوی نعمتی انارکی به عنوان مسوول راه اندازی موزه انتصاب و جلساتی برگزار گردید.
یک ماه بعد از این اعلام و در همان سال 94، رادیو تهران، یکی از قدیمی ترین شبکه های رادیویی با 75 سال سابقه، از میدان پانزده خرداد ـ ساختمان ارگ تهران ـ به جام جم نقل مکان کرد؛ نقل مکانی اجباری که با مخالفت های بسیار از سوی قدیمی های این شبکه همراه شد.
بعضی علت این جا به جایی را به راه اندازی موزه رادیو در ساختمان آرشیو ارگ با نام قدیمی رضاشاهی نسبت دادند؛ همین ساختمانی که امروز هم از آن به عنوان محلی برای راه اندازی موزه صداوسیما نام برده می گردد.
مخالفان با طرح انتقال شبکه قدیمی تهران به ساختمان جام جم، یادآوری می کردند که در شرایطی که موزه رادیو در باغ موزه قصر مستقر است، دلیل این جابه جایی چندان تعیین نیست؛ هرچند موزه رادیو هم بعد از مدتی از باغ موزه قصر جمع شد تا عملا رادیو بدون موزه باقی بماند.
از طرفی طرح راه اندازی موزه صداوسیما در ساختمان ارگ، در همان زمان مخالفت مدیران وقت رادیو را به دنبال داشت؛ چراکه هم بر تعلق مالکیت این بنا به رادیو تاکید داشتند و بر این باور بودند که اگر قرار است موزه ای هم در این بنا تاسیس گردد باید صرفا موزه رادیو باشد و هم به دلیل فراوری و پخش برنامه های زنده رادیو نمایش در این محل، عملا ورود و خروج مردم عادی برای بازدید از موزه را به لحاظ امنیتی غیرممکن می دانستند.
با این همه و به رغم مخالفت ها، روابط عمومی وقت صداوسیما در بیانیه ای که هنوز هم در سایت این سازمان قابل مشاهده است، ضرورت حفظ و نگهداری میراث کهن و گرانسنگ افتخارات و فراوریات فاخر رسانه ملی و اقدامات ارزشمند صورت گرفته در ادوار مختلف را علت راه اندازی موزه رسانه ملی عنوان و خاطرنشان کرد: پس از آنالیز کارشناسی و فنی و معرفی ظرفیت ها و پتانسیل ها، ساختمان آرشیو صدا از مجموعه تاریخی ارگ با توجه به ثبت تاریخی بنا و قرار دریافت در بافت تاریخی شهر تهران و همجواری با موزه های مهم و تاریخی نظیر کاخ موزه گلستان، انتخاب شد.
با این همه از آنجا که ساختمان سرخ رنگ ارگ (معروف به ساختمان آرشیو)، بسیار قدیمی و ثبت سازمان میراث فرهنگی بود و یک سالی هم خالی مانده بود، برای بازسازی و بازسازی، به هزینه هنگفت و همراهی سازمان میراث فرهنگی احتیاج داشت.
فروردین ماه سال 95، مسعود سلطانی فر، رئیس وقت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، مجوز تاسیس موزه رسانه ملی را در ساختمان ارگ صادر و خاطرنشان کرد، سازمان میراث فرهنگی آماده همکاری با صداوسیما در این زمینه است.
پس از آن بود که به ادعای خبرهای رسمی، مقدمات کار برای تشکیل و راه اندازی موزه با همکاری کارشناسان اداره کل موزه های کشور شروع شد و کار در مرحله شناسایی، جمع آوری و تهیه شناسنامه اقلام موزه ای رسانه ملی نهاده شد.
قرار بود آنچه به عنوان میراث کهن رادیو در باغ موزه قصر و ساختمان های ارگ و جام جم قرار داشت، به همراه لباس ها و تجهیزات قدیمی فراوری و ضبط صدا و تصویر که در شهرک سینمایی غزالی جمع شده بود، گردآوری گردد تا در نهایت فرمت اولیه موزه صداوسیما شکل بگیرد.
اما همه اینها احتیاجمند تکمیل یک فرآیند پایه ای و جدی تر به نام ترمیم و بازسازی بنا بود که هزینه ای بالا و زمانی طولانی را طلب می کرد؛ مساله ای که به نظر می رسد همچنان در راستا از سرگیری طرح راه اندازی موزه صداوسیما به عنوان یک معضل جدی مطرح باشد.
شهرک غزالی برای موزه صداوسیما بهتر است
محمدرضا قربانی ـ مدیر وقت رادیو نمایش و مرکز هنرهای نمایشی رادیو که به عنوان برنامه ساز رادیو تهران و مدیر رادیو نمایش 17 سال سابقه حضور در ساختمان ارگ را دارد و در دوره گذشته در بسیاری از جلسات راه اندازی موزه صداوسیما حضور داشته است، در این زمینه به خبرنگار خبرنگاران می گوید: برای تبدیل ساختمان آرشیو به موزه صداوسیما به چند میلیارد هزینه و چند سال زمان احتیاج است. مسئله ای که در همان زمان هم سد راه راه اندازی این موزه شد. ضمن اینکه به دلیل مسائل امنیتیِ فراوری و پخش برنامه های زنده در ساختمان ارگ، عملا بازدید مردم از موزه به سختی ممکن می گردد.
او در ادامه صحبت هایش پیشنهادی هم مطرح می نماید؛ بهتر است موزه صداوسیما را در شهرک سینمایی غزالی راه اندازی نمایند که بلیط فروشی برای بازدید عموم مردم در آنجا اجرایی تر به نظر می رسد. مکانی که زمانی قرار بود موزه سیما هم در آن تعبیه گردد.
با چنین نگاهی، شاید بتوان گفت اگر راه اندازی موزه صداوسیما به عنوان واقعیتی چندمنظوره با هدف گردآوری، نمایش، حراست، بازسازی، آموزش، پژوهش، معرفی و مهم تر از همه حفظ و انتقال میراث رسانه ای و ارتباطی ایران اسلامی، مد نظر مدیران فعلی رسانه است، شاید باید با مرور تجربه های گذشته، به اتفاقی عملی تر اندیشید و اگر هم برای برطرف تمام مسائل گذشته فکری شده است، شاید بهتر باشد با تشریح جزییات آن، اعلام راه اندازی موزه صداوسیما را در حد اعلام خبر یک انتصاب باقی نگذاشت.
منبع: خبرگزاری ایسنا