کیت سالت، شهر ارواحی با چراغ های روشن اما خانه های خالی - مجله مستانه

زمانی که در خصوص شهر ارواح می شنوید، شاید اولین چیزی که به ذهنتان برسد، ویرانی و خرابی باشد؛ خانه هایی بدون سقف، پنجره های شکسته و کثیف، ساختمان های پوسیده. اما در کیت سالت، در شمال خط ساحلی بریتیش کلمبیا واقع در کانادا، ردیف به ردیف خانه های سالم نگهداشته شده، مراکز خرید، رستوران ها، بانک ها و سالن تئاترهایی را می بینید که همه متروکه و خالی هستند اما تمامی این مکان ها دست نخورده و سالم مانده اند. تمامی چراغ های این شهر همواره روشن هستند و در دو طرف خیابان ها درختان با نظمی دقیق قرار دارند و چمن های آن تازه کوتاه شده اند. اما از سال 1982 تا به امروز کسی از این شهر به عنوان خانه خود یاد ننموده است.

شهر کیت سالت در نزدیکی مرز آلاسکا که در حدود 115 کیلومتری جاده خاکی تراس قرار گرفته است، قدمت زیادی ندارد. این شهر در سال 1979 به عنوان محل زندگی کارگران معادن مولیبدنوم تاسیس شد. مولیبدنوم فرم سخت و کاربید پایدار است که معمولا برای فراوری آلومینیوم مقاوم در برابر زنگ زدگی استفاده می گردد. اما دقیقا زمانی که زندگی در این شهر دست نخورده آرمانی آغاز شد، بازار مولیبدنوم فرو پاشید و 1200 شهروند آن، کل شهر را خالی کردند.

از این منطقه در بریتیش کلمبیا نزدیک به یک قرن استخراج فلزات گران بها و نیمه قیمتی مانند نقره، سرب، روی و مس انجام می گرفت. این عامل باعث شکل گیری شهرهای پر رونقی مانند Alice Arm و Anyox شد. مولیبدنوم در اینجا از اواخر دهه 60 تا اوایل دهه 70 استخراج می شد اما این کار از زمانی که سوددهی آن شیب نزولی گرفت، متوقف شد. اما در اواخر همین دهه، زمانی که معادن مولیبدنوم شناخته شده آلاسکا، بریتیش کلمبیا و غرب آمریکا متروکه شد، قیمت ها دوباره افزایش یافت. کارخانه آمریکایی معدن Phelps Dodge از این فرصت استفاده کرد.

زمینی به مساحت چندین هکتار برای کیت سالت آماده شد و یک پروژه ساخت وساز بسیار بزرگ آغاز به کار کرد که در شمال بریتیش کلمبیا در آن مقیاس تا آن روز دیده نشده بود. کشتی ها با وسایل ساخت وساز از آبدره عمیق کیت سالت وارد این منطقه شدند. یک خاده خاکی از تراس به سرعت و با عجله در میان کوه ها کشیده شد. مهندسان و کارگران ساختمانی از سراسر شمال آمریکا به این منطقه آمدند و شغل های ساخت وساز با درآمدهای بسیار بالا به وجود آمد.

بیش از یکصد خانه های تک واحدی و دوبلکس و 7 ساختمان به شکل آپارتمان با بیش از دویست سوئیت ساخته شد. یک بیمارستان مدرن، یک مرکز خرید، چندین رستوران و بانک، اداره پست، یک کتابخانه، یک استخر و دو مرکز تفریح و تفریح با جکوزی، سونا و تئاتر ایجاد شد. تلویزیون کابلی و خطوط تلفن را از زیر زمین به تمامی شهر کشیدند. در این شهر پیشرفته ترین دستگاه تصفیه فاضلاب وجود داشت و تمیزترین آب آشامیدنی منطقه متعلق به این شهر بود.

18 ماه پس از آن که اولین خانواده ها در کیت سالت سکونت یافتند، بازار مولیبدنوم به دلیل رکود مالی و ورود فرآورده های فرعی مولیبدنوم ورشکست شد. معدن را تعطیل نموده و مردم شهر را ترک کردند؛ به همین ترتیب کیت سالت به فراموشی سپرده شد.

در سال 2005 یک کارآفرین آمریکایی به نام Krishnan Suthanthiran که متولد هند بود، شهر را به قیمت 7 میلیون دلار خرید و آغاز به احیای آن کرد. از آن موقع این میلیونر حدود 25 میلیون دلار برای بهبود شرایط و تعمیر آن هزینه نموده است. بیش از 12 نگهبان و سرایدار خانه ها و سازه های دیگر را آنالیز می نمایند، شرایط آن ها را کنترل نموده و به تعمیر آن ها می پردازند. آن ها چمن ها را کوتاه، درختان را هرس و خیابان ها را جارو می نمایند.

Suthanthiran برنامه دارد که با تبدیل کردن کیت سالت به قطب صنعت گاز طبیعی مایع بریتیش کلمبیا، سرمایه خود را بازگرداند. هم اکنون آینده این شهر به موفقیت پروزه گاز طبیعی مایع بستگی دارد.