بیوگرافی مهاتما گاندی ، رهبر سیاسی و معنوی هندی ها - مجله مستانه

برای دیدن تاج محل و مجسمه های بودا، تور هند ما را تجربه کنید.

بیوگرافی گاندی

خبرنگاران | سرویس چهره ها -مهاتما گاندی در 2 اکتبر 1869 (10 مهر 1248) در یک خانواده هندو در گجرات هند متولد گشت. گاندی در آغوش مادری فداکار رشد می کرد و از همان سنین کودکی با مرام آسیب نرساندن به موجودات زنده خو گرفت و به گیاهخواری، روزه داری برای خودسازی و خالص نمودن خویش و زندگی توأم با گذشت اعضای فرق و مذاهب مختلف کوشش ورزید. خانواده او از طبقه وایشا یا تجار هندی بودند. در هند، لقب پدر ملت به وی داده شده است.

تصویر گاندی در جوانی

ماهاتما جزء جامعه پیشه وران بود. مادر او زنی بی سواد بود اما اخلاص و عقاید پاکش اثری قوی روی ماهاتما داشت. در جوانی او یک دانش آموز خوب بود اما این جوان خجالتی هیچ نشانی از رهبریت نداشت. با مرگ پدرش، ماهاتما به انگلستان سفر کرد تا در زمینه قانون مدرک کسب کند. او با جامعه گیاه خواران آشنا شد و از او درخواست کردند تا کتاب هندو باگاواد گیتا را برایشان ترجمه کند. این کتاب ادبیات حماسی، حسی از افتخار به نوشته های هندی که گیتا همانند مروارید آن بود را در گاندی ایجاد کرد.

در حدود این زمان، او همچنین کتاب مقدس انجیل را نیز مطالعه کرد و آموزه های عیسی مسیح در وی اثرات ژرفی گذاشت، خصوصاً تاکید بر فروتنی و بخشش. او در سراسر عمرش هوادار انجیل و باگاواد گیتا بود، اگرچه نسبت به جنبه هایی از هر دو این مذاهب دیدی انتقادی داشت.

ازدواج

گاندی در ماه می 1883 در حالیکه 13 سال داشت با دختری هم سن خود ازدواج کرد؛ والدینش هر دو آنها را اداره می کردند. در آن موقع در لندن پایتخت یک کشور امپریالیستی زندگی سختی را می گذراند، چرا که برای مادرش سوگند یاد نموده بود از خوردن گوشت، الکل و لاقیدی جنسی احتراز نماید.

کوشش برای استقلال

گاندی برای وحدت میان مسلمانان و هندوهای کشورش یک ماه روزه گرفت و در رژهٔ نمک از 12 مارس تا 6 آوریل 1930 به همراه چند صد هزار نفر هندی 400 کیلومتر از احمدآباد تا ساحل داندی راه پیمود تا از آب دریا نمک بگیرد و با این عمل قانون مالیات نمک را بی اعتبار کرد. این مبارزه با دعوت هندی ها برای تحریم کالاهای انگلیسی بود و با بازتاب جهانی روبرو شد و نهایتاً انگلیسی ها مجبور به مذاکره شدند. هندی ها با یاری روح عظیم (ماهاتما) در سال 1947 توانستند استقلال کشورشان را به دست آورند.

گاندی اظهار داشت که مهمترین نبرد او کوششی بود که برای شکست شیاطین درونی ترس ها و ناامنی های خود به عمل آورده است. گاندی خلاصه ای از اعتقادات خویش را درقالب خداوند حقیقت است مطرح نمود و بعدها دیدگاه های خویش را اصلاح کرد و بیان داشت که حقیقت خداوند است. او فلسفه وجودی دین را در حقیقت و عشق و رمز پیروزیت را در زدودن رفتارهای نادرست در هر دین و آیین می بیند و بر این نکته تأکید دارد که با محبت و عدم خشونت باید در پی اصلاح اجتماعی بود.

گاندی در اجرای اصول مورد نظر خود هرگز از راستا منطق خارج نشد. در سال 1940 که حمله آلمان نازی به جزایر بریتانیایی اجتناب ناپذیر به نظر می رسید.

گاندی خطاب به مردم بریتانیا پیغامی تحت عنوان عدم خشونت در جنگ و صلح چنین گفت: دوست دارم اسلحه را زمین بگذارید چرا که یاریی برای حفظ جان و انسانیت شما نمی نماید. با سلاح برداشتن و وارد جنگ شدن هیتلر و موسولینی ها را دعوت می کنید تا وارد کشور شما شوند و داشته هایتان را به یغما ببرند. اگر این آقایان محترم تصمیم بگیرند کشورتان را اشغال کنند آنها را پس می زنید. اگر شما را در بیطرفی خود رها نکردند آنگاه زن و مرد و کودک از خاک خود دفاع خواهید کرد و اجازه نخواهید داد به اهداف خود برسند.

گاندی یک هندو بود و تمام عمر بر این آیین پایدار ماند و بسیاری از اصول خویش را از هندو اقتباس نمود. به عنوان یک هندوی عامی معتقد بود همه ادیان برابرند و در برابر کوشش هایی که برای تغییر دین وی به عمل آمد مقاومت نشان داد. گاندی معتقد بود که اساس و شالوده هر دین را حقیقت و عشق تشکیل می دهد (محبت، عدم خشونت یا همان ترکیب حکم طلایی) او هرگونه تعصب کور و گم بودن رفتارهای نادرست در هر دین و آیینی را زیر سوال می برد و به طرز خستگی ناپذیری در پی اصلاح اجتماعی برمی آمد.

شیوه زندگی گاندی

گیاهخواری

گاندی در دوران کودکی گوشت خوردن را تجربه کرد. چرا که اولاً فردی کنجکاو بود و ثانیاً دوست صمیمی وی شیخ مهتاب او را به خوردن گوشت ترغیب می کرد. ایده گیاهخواری و نخوردن گوشت ریشه های عمیقی در آداب و سنن هندوها و جائین ها درهند و سرزمین مادری هند یعنی گجرات دارد به طوریکه بسیاری از هندوها گوشت نمی خوردند و خام خوار بودند و خانواده گاندی هم مستثنی نبود.

گاندی پیش از رفتن به لندن برای ادامه تحصیل به مادرش، پوتلی بایی، و عمویش، بچارجی سوامی، قول داد که در لندن لب به گوشت نزند الکل مصرف نکند و درگیر بی بند و باری جنسی نشود. او به امساک خویش پایبند ماند و به جای کوشش برای معین نوع خوراک به ارائه فلسفه ای همت گماشت که در طول زندگی آن را مبنای امور خود قرار دهد. وقتی به سن میانسالی رسید یک خام خوار تمام عیار بود. وی مقاله ای در این مورد نوشت که بخش هایی از آن در نشریه انجمن خام خواران لندن بنام گیاهخواری منتشر شد.

ساده زیستی

گاندی مجدانه براین باور پافشاری می کرد که فردی که به جامعه خدمت می نماید باید زندگی ساده ای داشته باشد واین ساده زیستی را در آیین برهمایی جاری می انگاشت. او با رد زندگی به شیوه غربی فرایند ساده زیستی را در آفریقای جنوبی در پیش گرفت واز آن به عنوان کوشش برای رسیدن به نقطه صفر یاد می کرد و بدین ترتیب هم در هزینه های غیر ضروری صرفه جویی می نمود و هم ساده زیستی را دنبال می نمود. او حتی لباس هایش را خودش می شست. در یک مورد او هدایایی را که به خاطر خدماتش به جامعه به وی اهدا شده بود، باز پس داد.

گاندی در هر هفته یک روز را روزه سکوت سپری می کرد. وی امتناع از حرف زدن را مایه آرامش درونی می انگاشت. این آموزه را هم از آیین برهما واصل موناشافتی یعنی سکوت و آرامش داشت. در این ایام سکوت با نوشتن بر روی کاغذ با دیگران ارتباط برقرار می ساخت. گاندی از سن 37 سالگی به مدت سه سال و نیم از خواندن روزنامه ها خودداری نمود و اظهار می داشت شرایط نابهنجار جهان وامور جهانی آرامش درونی او را به هم می ریزد. او در بازگشت به هند و اشتغال به شغل حقوقی از پوشش غربی دست برداشت اگر چه نشان از ثروت و پیروزیت داشت. او لباسی بر تن کرد که مورد قبول فقیرترین افراد در هند بود و از پارچه تولیدی داخل موسوم به خادی استفاده می نمود.

ترور

گاندی چندین بار هدف سو قصد نهاده شد که آخرین مورد آن پیروز بود. در 9 بهمن 1326 توسط ناتورام قادسی با شلیک سه گلوله به قفسه سینه وی را، که در سن هفتاد و نه سالگی و میان جمعیت راهی محل عبادت بود، از پای درآورد.

خبر مرگ گاندی جهان را متعجب و متأثر کرد، آسیایی ها مرگ کسی را که منادی استقلال آسیا بود باور نمی کردند. در لندن تمام شخصیت های بریتانیا پیغام های تسلیتی روانه هند کردند. حتی چرچیل، دشمن دیرین گاندی هم پیغامی به هند فرستاد. پاپ پیوس دوازدهم در تجلیل از گاندی اظهار داشت او پیغامبر صلح، و دوست مسیحیت بوده است. هری ترومن رئیس جمهور ایالات متحده در سخنانی گفت: همه جهان در عزای هند شریک است. و نخست وزیر فرانسه ژرژ بیدو بیان نمود که همه کسانی که به برادری انسان معتقدند، در مرگ گاندی عزادارند.

خیابان گاندی در تهران به افتخار مهاتما گاندی نام گذاری شده است.

منبع: setare.com